انجمن مددکاران اجتماعی ایران: چالشها و ضرورتهای تحول
انجمن مددکاران اجتماعی ایران: چالشها و ضرورتهای تحول
در دنیای امروز، نقش مددکاران اجتماعی بهعنوان پل ارتباطی میان نیازها و خدمات اجتماعی، بینهایت حائز اهمیت است. در ایران، انجمن مددکاران اجتماعی میتواند نقش کلیدی در راستای ارتقاء این حرفه و فراهم آوردن محیطی امن و مطلوب برای اعضای خود ایفا کند.
با این حال، آنچه که بهنظر میرسد، فقدان امنیت روانی شغلی و احساس انزوا در میان این قشر از جامعه میباشد. با در نظر گرفتن این چالشها، در این نوشتار به بررسی مشکلات و چالشهایی که مددکاران اجتماعی ایران با آن مواجهند، خواهیم پرداخت.
احساس انزوا و فقدان امنیت روانی شغلی
در فضای حرفهای مددکاری اجتماعی، انزوا یکی از چالشهای اساسی است که مددکاران با آن دست و پنجه نرم میکنند. این احساس معمولاً ناشی از عدم حمایت کافی و همچنین عدم فراهم آوردن بسترهای لازم برای خودمراقبتی توسط انجمن مددکاران اجتماعی است.
عدم برگزاری کارگاهها و آموزشهای لازم برای ارتقاء خودآگاهی و پیشگیری از فرسودگی شغلی، بر این مشکلات میافزاید.
چالشهای شغلی و فقدان برنامهریزی
از نظر حرفهای، انجمن مددکاران اجتماعی در حمایت از همکاران خود در بخشهای دولتی و خصوصی ناکام بوده است. با وجود اینکه انجمن میتوانست با ایجاد بسترهای مناسب، فرصتهای استخدامی و شغلی را برای مددکاران بهبود بخشد، اما در عمل این موضوع به ندرت محقق شده است.
از سوی دیگر، این انجمن بهجای حمایت جامع از تمامی مددکاران اجتماعی، به گروههای خاصی از اعضای خود توجه نشان داده و این موضوع باعث ایجاد حس تبعیض و نارضایتی در میان مددکاران دیگر شده است.