تاب آوری اجتماعی و جنبه های آن

تاب آوری اجتماعی چیست؟

در این مقاله قصد داریم تا در خصوص تاب آوری اجتماعی و چرایی آن اطلاعاتی را در اختیارتان بگذاریم.

تاب آوری اجتماعی و جنبه های آن

تاب آوری اجتماعی چیست؟

نویسنده: مریم براتپور

در این مقاله می خواهیم در خصوص تاب آوری اجتماعی و جنبه های آن اطلاعاتی را در اختیارتان بگذاریم، با ما همراه باشید. تاب آوری اجتماعی به ظرفیت، میزان تحمل و سازش افراد با دگرگونی های جامعه و تنش های موجود در آن گفته می شود.

ابعاد مختلف تاب آوری اجتماعی

تاب آوری از میزان ظرفیت هر شخص در تحمل مسائل گوناگون در جامعه صحبت می کند. با احیای مهربانی و سازش در جامعه می توانیم به توسعه و تقویت تاب آوری در دنیای امروز بپردازیم.

هنگامی که یک بحران شروع می شود، عده ای از افراد نمی توانند آن را تحمل کنند و دچار از هم شکستگی و تزلزل می شوند. یادگیری تاب آوری به افراد کمک می کند تا در سریع ترین زمان ممکن به شرایط قبل از بحران باز گردند.

تاب آوری و نقش آفرینی آن در مدیریت بحران

تاب آوری در هنگام بروز مشکلات و بحران ها نقش اساسی را ایفا می کند. شاید برایتان جالب باشد بدانید نقطه مقابل تاب آوری اجتماعی، آسیب پذیری اجتماعی است.

روانشناسی تاب آوری، معطوف بر فرایند هایی است که در جامعه رخ می دهد. این فرایند می تواند شامل تعامل یک کودک با خانواده خود، همسالان، محیط های آموزشی و… باشد؛ در نتیجه فرایند ترکیب روانشناسی تاب آوری با روش های بالینی همیشه نتیجه مثبتی بر جای گذاشته است.

منظور از روش های بالینی مواردی نظیر بستر سازی مشاوره های بالینی، مدد کاری اجتماعی و … می باشد که همین امر باعث بالندگی انسان در شرایط حساس می شود.

تاب آوری اجتماعی

لازم به ذکر است مشارکت افراد در فعالیت های مدنی و حمایت های اجتماعی بر تاب آوری اجتماعی، رشد و بالندگی افراد تاثیر مستقیم می گذارد. به این نکته توجه داشته باشید که بسیاری از مشکلات و ناهنجاری های فردی به وسیله تاب آوری از بین رفته است و این مورد یک اتفاق مثبت در جامعه است.

 

تاب آوری به عنوان ابزار سازگاری و دگرگونی اجتماعی

تاب آوری اجتماعی چیست؟

مفهوم تاب آوری امروزه به طور گسترده در علوم طبیعی، انسانی و اجتماعی و همچنین در طیف وسیعی از گفتمان های تجاری، اجتماعی و سیاسی استفاده می شود.

تاب آوری اجتماعی چیست؟

کاری از کارگروه تولید محتوای رسانه تاب آوری اجتماعی ایران

مفهوم تاب آوری امروزه به طور گسترده در علوم طبیعی، انسانی و اجتماعی و همچنین در طیف وسیعی از گفتمان های تجاری، اجتماعی و سیاسی استفاده می شود.

در عصر مخاطرات جدید جهانی همچون همه‌گیری ها، بحران‌های مالی و افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی، انعطاف‌پذیری (تاب آوری) بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.

مفهوم انعطاف‌پذیری باثبات همچنین بر توانایی همه گروه‌های جامعه برای پیشروی یکسان پس از یک شوک نهفته تأکید دارد و فراگیر بودن را به موضوعی ضروری برای مقابله با جهانی پایدار تبدیل می‌کند.

خاستگاه تاب آوری به عنوان ابزار سازگاری و دگرگونی اجتماعی

تاب آوری به عنوان یک مفهوم در دهه 1970 در حوزه بوم شناسی پدیدار شد، بر اساس آنچه به عنوان نظریه سیستم ها شناخته می شود، روشی که توسط دانشمندان برای درک و تجزیه و تحلیل پدیده ها از نظر سیستمی که بخشی از آن هستند، اعم از مکانیکی و یا اقتصادی، استفاده می شود. یا در مورد اکولوژی، محیط زیست. هر سیستمی را می توان به عنوان تعادل اساسی تمام اجزای آن توصیف کرد.

تاب آوری یک سیستم، توانایی آن برای بازگشت به شرایط متعادلِ قبل، پس از یک اختلال است.

به عنوان مثال، اگر یک سیستم اکولوژیکی پس از آتش سوزی، سیل، خشکسالی یا بلایای دیگر، به سرعت به تعادل اکولوژیکی خود بازگردد، تاب آور در نظر گرفته می شود.

اخیراً، مفهوم تاب آوری در سیستم های انسانی به منظور درک پویاییِ افراد در گروه ها، سازمان ها و جوامع به کار گرفته شده است.

تاب آوری اجتماعی چیست؟

ایده «تاب آوری اجتماعی» از این شیوه جدید تفکر به عنوان روشی برای مطالعه رفتار یک گروه به عنوان تابعی از رفتار تک تک اعضای آن پدید آمد.

در این زمینه،تفکیک نمودن راه‌هایی که گروه‌های اجتماعی پس از شوک جهت بازگشت به شرایط متعادل برقرار می‌کنند و روش‌هایی که در پاسخ به شوک تکامل می‌یابند و تغییر می‌کنند، متداول شده است.

مفهوم تاب آوری در علوم اجتماعی به سرعت تکامل یافته و گسترش یافته است، اما تمایز اساسی را که توسط متفکران تاب آوریِ نسل اول بین انطباق و دگرگونی فرموله شده است، حفظ کرده است.

در نتیجه، تاب‌آوری به یک مفهوم رایج برای تحلیل تأثیرات انواع نیروها بر جامعه تبدیل شده است.

حال این سوال مطرح می شود که: آیا گروه مورد بررسی که به یک بحران پاسخ می‌دهد، می‌تواند اساساً همان چیزی که بود باقی بماند؟ یا به چیزی جدید و متفاوت تبدیل می شود؟