اعتیاد یک اختلال روانشناختی است
•
اعتیاد یک اختلال روانشناختی است: بیماری روانی و اختلال مصرف مواد (SUD) اغلب با هم اتفاق می افتد. مشخص نیست که کدام مسئله ابتدا اتفاق می افتد، اما هر یک می تواند به دیگری دامن بزند.
فهرست عناوین این مطلب [نمایش]
اعتیاد یک اختلال روانشناختی است
تاب آوری در برابر اختلال روانشناختی اعتیاد
ژنتیک و قرار گرفتن زودهنگام در معرض تروما دو عاملی هستند که می توانند شانس ابتلا به اعتیاد را افزایش دهند. ژن های شما ممکن است 40% تا 60% منبع مطمئن آسیب پذیری شما در برابر اعتیاد را تشکیل دهند.
بنابراین اگر اعتیاد دارید، به این دلیل نیست که به اندازه کافی قوی نیستید که بتوانید اوضاع را تغییر دهید. در عوض، مغز شما متفاوت از مغز فردی است که با اعتیاد زندگی نمی‌کند.
سازمان های بزرگ چگونه اعتیاد را تعریف می کنند
اطلاعات و آگاهی های روزافزونی در مورد نحوه ارتباط اعتیاد با عملکرد مغز و تأثیر قابل توجه آن بر رفاه وجود دارد.
مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA) اعتیاد را به عنوان یک اختلال مزمن و عودکننده توصیف می کند که مصرف مواد با وجود پیامدهای نامطلوب ادامه پیدا می کند. از آنجا که اعتیاد شامل تغییرات عصبی است، NIDA آن را یک اختلال مغزی می داند.
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) نیز اعتیاد را مزمن تعریف می کند که مواجهه مکرر آن منجر به تغییرات مغزی می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) عوامل زیر را به عنوان مسئول ایجاد و حفظ اعتیاد فهرست می کند:
- بیولوژیکی
- روانشناسی
- اجتماعی
- محیطی
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) را منتشر می کند. این کتابچه مرجعی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی است که به آنها کمک می کند تا شرایط سلامت روان را شناسایی و تشخیص دهند.
در DSM-5، متخصصان مراقبت های بهداشتی سطحی از بیماری اعتیاد را از خفیف تا شدید بر اساس تعداد علائم موجود در لیست 11 موردی زیر تشخیص می دهند:
- مصرف خطرناک
- مشکلات بین فردی یا اجتماعی مرتبط با مصرف
- نادیده گرفتن نقش های مهم مرتبط با مصرف
- هوس ها
- برداشت از حساب
- تحمل
- استفاده از مقادیر بیشتر برای مدت طولانی
- تلاش مکرر برای ترک یا کنترل استفاده
- زمان زیادی صرف مصرف
- مشکلات روانی یا فیزیکی مرتبط با مصرف
- فعالیت ها به دلیل مصرف کنار گذاشته شده اند
اعتیاد یک اختلال روانشناختی است
نگاه جامعه به اعتیاد
استیگما یک مانع مهم برای درمان اعتیاد است. حتی اگر متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد تفاوت های مغزی مرتبط با اعتیاد اطلاعات بیشتری دارند، اَنگ همچنان ادامه دارد.