معتادان متجاهر علیرغم شرایط پیچیده، آموزشپذیرند. در این مقاله نقش آموزش تابآوری در بازتوانی و بازگشت آنان به جامعه بررسی شده است.
فهرست عناوین مطلب [نمایش]
آیا معتادان متجاهر آموزشپذیرند؟ بررسی امکان آموزش تابآوری به معتادان متجاهر
به قلم دکتر جواد طلسچی یکتا، سردبیر پایگاه خبری مددکارنیوز
مقدمه
در سالهای اخیر، معضل معتادان متجاهر به یکی از چالشهای اجتماعی جدی در ایران بدل شده است. بسیاری از این افراد در وضعیت ناپایدار جسمی، روانی و اجتماعی به سر میبرند و به دلیل فقدان ساختار حمایتی و خانوادگی، بازتوانی آنان با دشواری همراه است. اما آیا این گروه از افراد آموزشپذیرند؟ و آیا آموزشهای تخصصی مانند آموزش تابآوری میتواند در بهبود شرایط آنان مؤثر واقع شود؟
معتاد متجاهر کیست؟
براساس تعریف رسمی، معتاد متجاهر فردی است که اعتیادش علنی بوده و بهصورت آشکار در معابر عمومی حضور دارد، به گونهای که نظم عمومی را مختل میکند. این گروه از معتادان معمولاً فاقد سرپناه، خانواده یا حمایت اجتماعیاند و اغلب با مشکلات بهداشتی، روانی و قانونی مواجهاند.
آموزشپذیری معتادان متجاهر: امکان یا توهم؟
تصور رایج آن است که معتادان متجاهر به دلیل سطح بالای آسیبپذیری، دچار زوال اراده و ناتوانی در پذیرش آموزش هستند. اما تحقیقات میدانی و تجربیات مراکز کاهش آسیب نشان دادهاند که حتی معتادان متجاهر، در شرایط مناسب و با بهرهگیری از شیوههای آموزشی نوین، قابلیت پذیرش، یادگیری و تغییر رفتار دارند.
عوامل کلیدی آموزشپذیری در این گروه شامل:
-
ایجاد اعتماد اولیه در روابط میان مددکار و فرد
-
تأمین امنیت روانی و محیطی
-
استفاده از روشهای غیرمستقیم و مشارکتی
-
بهرهگیری از الگوهای قابلدرک و آموزشهای کاربردی
تابآوری چیست و چرا برای معتادان متجاهر مهم است؟
تابآوری به توانایی فرد برای مقابله، سازگاری و بازیابی از شرایط سخت و بحرانی اشاره دارد. برای معتادان متجاهر که غالباً تجربههای تلخ زندگی، طردشدگی، خشونت، بیخانمانی و شکستهای متعدد را تجربه کردهاند، آموزش مهارتهای تابآوری میتواند آغاز راهی نو برای بازسازی زندگی باشد.