تنهایی اجتماعی و اقدام مبتنی بر شواهد
•
تنهایی اجتماعی و اقدام مبتنی بر شواهد موضوع این نوشتار است و در ادامه به بررسی مفهوم تنهایی اجتماعی، تأثیرات آن و راهکارهای مبتنی بر شواهد خواهیم پرداخت.
تنهایی اجتماعی و اقدام مبتنی بر شواهد
با الهام از نام کتاب دکتر مورلی گلیکن، استاد فقید مددکاری اجتماعی
در دنیای امروز، تنهایی اجتماعی به یکی از مسائل جدی و گسترده‌ای تبدیل شده است که تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر روی سلامت جسمی و روانی افراد دارد.
این پدیده نه تنها به تازگی به وجود آمده، بلکه تاریخچه‌ای عمیق دارد و به طور دائمی در جوامع مختلف وجود داشته است.
برای درک بهتر این موضوع و یافتن راه‌های مؤثر برای مقابله با آن، باید به شواهد علمی و تحقیقات معتبر توجه کنیم.
در این نوشتار، به بررسی مفهوم تنهایی اجتماعی، تأثیرات آن و راهکارهای مبتنی بر شواهد برای مقابله با این مشکل خواهیم پرداخت.
تنهایی اجتماعی چیست؟
تنهایی اجتماعی به حالتی اطلاق می گردد که افراد احساس می‌کنند از دیگران جدا شده‌اند و فاقد ارتباطات اجتماعی کافی هستند.
این احساس می‌تواند ناشی از عدم وجود روابط عاطفی و دوستی‌های معنادار باشد. در حالی که ممکن است فردی بسیاری از ارتباطات اجتماعی را داشته باشد، اما در حالت تنهایی اجتماعی، او احساس می‌کند هیچ کس او را درک نمی‌کند.
این پدیده در جامعه مُدرن به دلایل مختلفی نظیر فرسودگی شغلی، زندگی تک‌نفره، و رشد روزافزون رسانه‌های اجتماعی به ویژه در دوران پاندمی کووید-19 تشدید شده است.
تأثیرات تنهایی اجتماعی
تأثیرات روانی
تنهایی اجتماعی می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب و سایر اختلالات روانی شود. تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که احساس تنهایی دارند، بیش‌تر در معرض ابتلا به بیماری‌های روانی قرار دارند.
این افراد ممکن است احساس ناامیدی، یأس و خستگی دائمی کنند که می‌تواند به چرخه‌ای از افکار منفی دامن بزند.
تنهایی اجتماعی و اقدام مبتنی بر شواهد